dinsdag 21 april 2015

Filosofisch intermezzo - Het probleem van de asielzoeker

Wat heeft de Europese volkerenfamilie tot een progressief in plaats van een stilstaand deel der mensheid gemaakt? Niet hun buitengewone eigenschappen, die, als zij al bestaan, een gevolg zijn en niet de oorzaak; maar hun opmerklijke verscheidenheid van karakter en cultuur. Individuen, klassen, naties zijn steeds in hoge mate verschillend van elkaar geweest; zij hebben een grote verscheidenheid aan wegen bewandeld, die elk leidden tot iets waardevols en al zijn steeds weer de mensen die op een andere weg waren onverdraagzaam voor elkaar geweest, en zou ieder het een uitstekende zaak hebben gevonden als alle anderen gedwongen waren om zijn kant uit te gaan, toch hebben hun pogingen om elkaars ontwikkeling in de kiem te smoren zelden een duurzaam succes gehad, en is elke richting blijven bestaan om op zijn beurt het goeds te ontvangen dat de anderen konden bieden. Naar mijn mening heeft Europa haar progressieve en veelzijde ontwikkeling volledig te danken aan deze verscheidenheid van wegen. - Over Vrijheid, door John Stuart Mill, pagina 122 - 123.

Al weken lang wordt de media gevuld met verhalen over vluchtelingen die vanuit Afrika de middellandse zee proberen over te steken met als doel een nieuwe bestaan te kunnen opbouwen op het Europese vasteland. Al weken lang verdrinken er mensen, vanwege het ogenschijnlijke rustige weer waardoor mensen het risico nemen om de middellandse zee over te steken.
Afgelopen weekend bereikte de Nederlandse media het verhaal dat een boot met ca. 700 asielzoekers was omgeslagen, waarbij het grootste deel van de mensen kwamen te overlijden. Op zichzelf is het uiteraard een tragedie wanneer mensen komen te overlijden buiten hun schuld om, maar mede dankzij het hedendaagse nationaal-socialistisch sentiment is er het idee ontstaan dat asielzoeker inferieur zijn aan de superieure 'Europeanen'. Volgens de opinie van dit type mens is het de eigen schuld van asielzoeker dat hij/zij is komen te overlijden, omdat hij/zij gewoon in het land van herkomst had moeten blijven.
Los van de maatschappelijke discussie over de bevolkingsdichtheid van ons land en de Fortuynistische cq. politieke uitspraak "vol is vol", is het vrij opmerkelijk om te lezen hoe bepaalde mensen hun mening vormen en uitten op publieke faceboogpagina's van o.a. RTL Nieuws. Sterker nog, de redactie van RTL Nieuws zag zich dan ook genoodzaakt om tijdelijk de mogelijkheid voor het plaatsen van reacties uit te zetten vanwege hun morele verontwaardiging. Dit gaf dan ook RTL Nieuws correspondent Roelof Hemmens inspiratie voor het schrijven van zijn column: 700 dode bootvluchtelingen. Mooi zo.
Ik quote dan ook uit zijn artikel twee reacties:
"Dat scheelt weer 700 uitkeringen, maal 50 jaar. Kassa."
"Jammer van die 28 overlevenden, worden weer uitvreters en mogen hier op onze kosten in therapie vanwege hun trauma’s. Ik vind het een tegenvallend einde van een heel vrolijk artikel."
Ik vraag mij af: wat is er gebeurd met de tolerante Nederlander die ooit een trotse burger was van een gidsnatie?
Mijn biologieleraar zei vroeger: "er leven meer gekken buiten het gesticht, dan in het gesticht". Gekeken naar de hoeveelheid dwaze reacties die men overal uit t.o.v. de redelijke reacties kan ik stellen dat deze uitspraak enigszins correct is. Wat leert dit ons? Is er sprake van een nationale degradatie van moreel gedachtegoed? Of staan bovenstaande uitspraken in schril contract met de werkelijkheid tussen twee politieke partijen die ideologisch recht tegenover elkaar staan: sociaaldemocratie (PvdA) vs. klassiek liberalisme (VVD).
Het post-WO2 tijdperk heeft ons het belang van de sociaal-democratie laten zien, waarbij geen ruimte kon bestaan voor extremistische opvattingen. De ironie van het bestaan van deze partijen is dat hun bestaansrecht veelal wordt ontrokken aan de tijdsgeest. De tragedies van het verleden hebben ons belangrijke lessen geleerd. Echter geldt: hoe langer het geleden is dat de les is geleerd, des te oppervlakkiger wordt de geleerde les totdat er een generatie ontstaat die een dermate anders leven leiden dat de geleerde lessen van vroeger niet meer aansluiten op het huidige leven, waardoor elke vorm van wijsheid verdwijnt.
De opkomst van de Pegida-beweging in Duitsland is dan ook uiterst opmerkelijk te noemen, juist vanwege diens verleden zoals omschreven staat in dit artikel. Er zijn zelfs bepaalde filosofen die de opkomst van extremistische groeperingen zoals IS(IS) verklaren aan de hand van het verdwijnen van een verbindende ideologie; vroeger waren dit religieuze ideologieën, tegenwoordig is er een heterogene vorm van ideologieën die allemaal in meer of mindere mate kunnen worden geplaatst onder de huidige inrichting van onze samenleving: een democratische rechtstaat. Ik nodig mijn lezer dan ook uit om dit artikel te lezen getiteld: Terreur en het verlangen naar een vijand.
Misschien had de duitse filosoof Friedrich Nietzsche dan toch gelijk toen hij deze woorden schreef:
Toen ik tot de mensen kwam, trof ik hen, zittende op een oude eigendunk: allen dachten al lang te weten, wat de mens goed is en wat kwaad. [...] En ik spoorde hen aan hun oude leerstoelen omver te werpen en alles waar die oude eigendunk maar heeft gezeten; ik spoorde hen aan te lachten om hun deugd-meesters en heiligen en dichters en wereld-verlossers. [...]
Als dichter, raadselrader en verlosser van het toeval leerde ik hun scheppen aan de toekomst, leerde ik: alles wat geweest is scheppend te verlossen. Dat, wat verleden is in de mens te verlossen en alle 'Er was' te herscheppen, tot de wil zeg: 'Maar zo heb ik het gewild! Zo zal ik het willen.' [...]
Dit is mijn medelijden met al het verledene, dat ik zie: het is prijsgegeven - prijsgegeven aan de genade, de geest, de waanzin van ieder geslacht, dat komt, en al wat was beschouwt als brug voor zichzelf. [...]
Waarvoor leven? Alles is ijdel! Leven - dat is stro dorsen; leven - dat is zichzelf verbranden en toch niet warm worden.' - Zulk ouderwets gezwets gaat altijd nog door voor 'wijsheid': omdat 't oudbakken is en beschimmeld ruikt, dáárom staat het hoger in ere. Ook schimmel adelt. [...]
Wie over oude oorsprongen wijsheid vergaarde, zie, zo een zal ten slotte naar bronnen der toekomst zoeken en naar nieuwe oorsprongen.
Aldus sprak Zarathoestra,
pagina 156 - 166.
Ik vermoed dat een groot deel van de Nederlandse bevolking het relativeringsvermogen mist om de tragedies te aanschouwen die momenteel nog altijd plaatsvinden in landen zoals Syrië, Irak en Ethiopië. De algehele beeldvorming over dit type mens is in de jaren '90 van de vorige eeuw gevormd, waarbij het immigratiedebat overschaduwd werd door de economische conjunctuur. Sterker nog: er was destijds amper een immigratiedebat, omdat de Nederlandse bevolking gedijdde in economische hoogconjunctuur. Femke Halsema heeft ons gelukkig laten weten in dit artikel dat een onderzoek gepubliceerd in 1989 bewees dat Marokkanen in grotere mate betrokken waren bij bepaalde criminele delicten: de geboorte van het marokkanendebat. Dit maatschappelijk debat raakte verscherpt wanneer verhalen over ernstige geweldsdelicten de media bereikte, waarbij diverse keren enkele marokkanen betrokken raakte.
De paarse kabinetten hebben ingezet op de multi-culturele samenleving, zonder stil te staan bij de tegenwerkende krachten die dit opriep bij de laagste socio-economische klasse. De PvdA raakte in diskrediet vanwege de aanhoudende maatschappelijke onrust en het gevoel dat zij niet werden gehoord; de VVD en D66 waren geen partijen die geliefd waren bij deze groep mensen. Waarom zouden ze? D66 was en is een progessieve partij; de mensen van deze socio-economische klasse zien het liefst niks veranderen. VVD was en is een ondernemerspartij; ook daarom zouden deze mensen niet stemmen op de VVD. Er was ruimte ontstaan voor een partij die de maatschappelijke onrust aanhoorde en een beleid poneerde die garant stond voor een stevige aanpak van de veroorzakers: het dreigende failissement van de multi-culturele samenleving. Er was behoefte aan (politieke) verandering en Pim Fortuyn was degene die deze rol zou vervullen in de vorm van zijn eigen partij: de LPF.

Iedereen die de politiek het afgelopen decennium heeft gevolgd weet wat zich daarna heeft afgespeeld. Pim Fortuyn werd op tragische wijze vermoord en de LPF werd de grootste partij al dan wel of niet 'dankzij' de wrede moord die voor dit land ongekend was. Helaas mistte de LPF hun leider en brokkelde al vrij snel het politieke bolwerk af, waardoor de partij enkele jaren later is ontbonden; er ontstond een vacuüm waar Wilders besloot in te stappen.
Waar Pim Fortuyn een visionair was, besloot Wilders als opportunist pur sang louter in te spelen op de onderbuikgevoelens van de socio-economische klasse die zich na de dood van Pim ongehoord voelde, waardoor deze partij kon groeien. Tel daarbij de kredietcrisis op waardoor grote groepen mensen hun baan verloren, waarvan het aannemelijk is dat een groot deel van deze groep mensen onderdeel uitmaakten van de eerder benoemde socio-economische klasse en de maatschappelijke onrust is compleet.
Deze groep mensen die geloven in het 'failissement van de multi-culturele samenleving' zijn dezelfde type mensen die zich schuldig maken aan xenofobisch gedachtegoed die de PVV groot heeft gemaakt; het is tevens deze groep mensen die het hardst schreeuwen in het asielzoekersdebat en wellicht bedreigd voelen vanwege alle doembeelden die de gedachten aan 'massa-immigratie' oproept. De sociale infrastructuur van Nederland komt steeds vaker onder druk te staan; niet alleen vanwege de globale economische ontwikkelingen, maar ook vanuit EU-reglementen. Vanuit dit perspectief zijn hun gedachten eigenlijk zelfs evolutionair verantwoord: zij bevinden zich in de laagste socio-economische klasse die alleen maar groeiend is door de aanwas van asielzoekers, dus gaan zij in de verdeding onder het mom van 'Mijn land wordt steeds voller; er komen steeds meer mensen die aanspraak mogen maken op de sociale voorzieningen omdat de EU hun binnenlaat. Ik voel mij bedreigd, want straks is het geld op, terwijl ik meer recht heb op geld, omdat ik geboren ben in dit land.'

Wellicht moeten wij als samenleving eens het dialoog aangaan met elkaar? Erken de angsten van deze socio-economische klasse en stel hun gerust dat 'hun land' blijft bestaan?
Wilders stijgt tenslotte in de peilingen wanneer hij in de aanval gaat op ontwikkelingen die zich afspelen binnen onze multi-culturele samenleving zoals het Zwarte Pieten Debat, waarom ontnemen wij niet Wilders zijn kruit door pro-actief het dialoog aan te gaan met de mensen?
Uiteraard is het wel een vereiste dat juist de onderste socio-economische klasse ook luistert, want anders bereiken wij als samenleving alsnog niks. Willen zij niet luisteren? Dan houdt het wat mij betreft op en dan is het aan de politiek om een menselijke oplossing te zoeken. Als land kunnen wij uiteraard niks betekenen binnen de wereldpolitiek; als natie en onderdeel van de EU kunnen wij echter wél asielzoekers die tijdelijk asiel aanvragen met open armen ontvangen en eventueel zelfs onderwijs aanbieden. Laat hun proeven van westerse vrijheden; wellicht dat hierdoor een democratisch zaadje geplant wordt in deze mensen wanneer zij ooit terug gaan naar het land van herkomst.
Bovenal: laten wij eens als EU gaan samenwerken op het gebied van immigratie, emigratie en het bieden van een stabiel en veilig continent voor hen die dit nodig hebben. Waarom zouden wij mensen terugsturen naar Syrië, wanneer wij er zelf niet eens zouden willen zijn? Wellicht is het een idee voor de eerder genoemde socio-economische klasse om eens na te denken bij de beweegredenen van asielzoekers: wellicht zijn het niet louter gelukszoekers, maar zijn zij enkel op zoek naar een plek waar zij veilig zijn? Ik zou weleens een gesprek willen zien van de persoon die één van de uitspraken heeft gedaan zoals verwoord in het artikel van RTL Nieuws en een asielzoeker. Wellicht dat de desbetreffende persoon tot de volgende conclusie komt: 'Zij en ik zijn niet eens zo heel verschillend van elkaar.
Is there, or is there not, one thing that every citizen has to have if society is to exist at all? [...] It's respect for what's right, and moderation, and religiousness, and in short, what I refer to as the quality of being a good man.
Protagoras, door Plato
, pagina 25 v.d. engelse vertaling door Pengiun Classics.
Mijn vrienden, ik dank jullie allen voor het lezen van dit blog! Het was een complex stukje literatuur, maar ik heb in elk geval wel een compleet beeld kunnen vormen van het (politieke) probleem van asielzoekers. Ik heb in elk geval genoten bij het schrijven van dit stuk en ik hoop dan ook dat jullie hebben genoten van het lezen van mijn blog. Ik wens jullie in elk geval allemaal een hele fijne avond toe! Een dikke knuffel van jullie amateurfilosoof en wereldverbeteraar, Halbe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten